раскае се | св.
Зажали за тоа што го сторил, ја признае сторената грешка, лоша постапка; се покае. Откако видеа што сториле, се раскајаа. Никогаш нема да се раскаат. Тој ќе се раскае, ама ќе биде доцна.
раскаже | св.
а) Усно изложи, соопшти нешто (настан, случка и сл.). Таа ни раскажа што се случило. Тој ми го раскажа сонот. Девојчето раскажа една случка. б) Со свои зборови (усно или писмено) искаже, пренесе текст. Таа расакажа три долги приказни. Тој ја раскажа лекцијата.
раскажлив | прид.
Што умее добро да раскажува. Раскажлива жена. Раскажливо момче.
раскажник | м.
Лице што сака да раскажува. Мудар раскажник.
раскажувач | м.
Лице што умее убаво да раскажува. Баба ми беше добар раскажувач. Тој е добар раскажувач, јас сум добар слушач.
раскажувачка | ж.
Тема што се раскажува, што се претставува усно, раскажување. Тој ја заврши раскажувачката. Неговата раскажувачка беше долга и мачна.
раскажувачки | прид.
Што се однесува на раскажувач. Раскажувачка традиција. Раскажувачки талент. Раскажувачка постапка.
расказ | м.
Претставување, излагање на некоја случка, настан; раскажување, раскажувачка. Девојката го заврши својот расказ. Неговиот расказ беше неверојатен.
расказен | прид.
Што се однесува на расказ. Расказна форма. Расказен облик. Расказно единство.
раскајник | м.
Човек што се раскајал. По неколку дена се појавија неколку раскајници пред нашите порти.
