раскваси | св.
Натопи со некоја течност или со вода. Му ја раскваси устата на болниот со вода.
расквичи се | св.
За животно (прасе и сл.) – почне да квичи многу, зачестено и во голема мера. Во кочината се расквичиле прасињата.
раскива се | св.
Почне да кива силно, многу и зачестено. Детето се раскива и крена температура.
раскикоти | св.
Засмее, насмее, предизвика гласна смеа кај некого. Тој ги раскикоти присутните со своите досетки. Смешните инсерти ги раскикотија присутните.
раскилави | св.
Направи некој да стане килав, да добие кила. Полека, ќе го раскилавиш детето.
раскин | м.
Целосен прекин, раскинување на некаков договор, дружење, контакти и сл. Тие потпишаа раскин на договорот. Раскин на брак. Раскин на нивното дружење. Раскинот ја погоди само неа.
раскинат | прид.
Глаголска придавка од раскине.
раскине | св.
Скине, искине на парчиња, растргне. Тој го раскина писмото на ситни парчиња. Иван ја раскина кошулата со заби. Кучето го раскина пердето.
раскинлив | прид.
Што може да се раскине. Раскинлив договор.
раскинувач | м.
Лице што раскинува. Тој е раскинувачот на договорот.
