раскара | св.
Предизвика, направи караница меѓу некого, скара. Старата го раскара синот со снаата. Новата невеста ги раскара роднините.
раскасапен | прид.
Што е искасапен, разделен со сечење на повеќе места, на повеќе делови. Раскасапени трупови. Раскасапено тело.
раскасапи | св.
Искасапи, исече на повеќе парчиња месо. Тие ја раскасапија свињата. Го раскасапија овенот и го поделија на соседите.
раскастри | св.
Искастри, со кастрење расчисти. Ја раскастри оградата. Ја раскастри грмушката во дворот.
раскати | св.
Оддели, одвои со катење многу, со засилен интензитет. Децата брзо ја раскатија пченката.
раскачи | св.
Откопча, откачи, раскопча. Таа ги раскачи копчињата на кошулата. Раскачи две копчиња од блузата.
раскашавен | прид.
Што е кашав, мек како каша. Раскашавен снег. Раскашавена маса.
раскашави | св.
Направи нешто да биде меко како каша. Таа го раскашави гравот. Работниците го раскашавија цементот.
раскашла се | св.
Почне да кашла силно, многу и зачестено. Таа се раскашла, не можеше здив да земе. Децата се раскашлале.
расквака се | св.
Почне да квака многу, зачестено и во голема мера. Жабите се расквакале.
