скрака | св.

Почне наеднаш да крака. Скракале кокошките, изгледа им влегла лисица.

скрама | ж.

Кожичка што се фаќа по површината на течности од долго стоење. Застоената вода имаше бела скрама помешана со суви лисје.

скрапла | ж.

скрастави | св.

Покрие со красти, зарази со красти, фати красти. Во такви услови, скрастави целиот по телото.

скрастоса (се) | св.

скратен | прид.

Што има помал обем, големина од претходно, како резултат од скратување. Скратено работно време. Скратена форма.

скратеница | ж.

Скратено напишан збор. (бр. ‒ број, г‒ѓа ‒ госпоѓа, проф. ‒ професор), сложен израз (итн. ‒ и така натаму, сл. ‒ слично) или назив (МАНУ од Македонска академија на науките и уметностите, ИМЈ од Институт за македонски јазик, ООН ‒ Организација на обединетите нации).

скрати | св.

Направи нешто да биде кратко или пократко. Шивачката го скрати фустанот една педа. Уредникот му го скрати написот на младиот новинар. Наставникот ни го скрати часот за пет минути.

скраја | прил.

Далеку, многу далеку. Скраја од патот, во предградието живееше таа. Отиде да работи скраја.

скрб | м.

Длабока душевна болка; тага, јад. Срцето е полно со скрб. Со скрб во душата замина на туѓина.