слепак 1 | м.
Чир што нема врв, слеп чир.
слепак 2 | м.
слепач | м.
слепачка | ж.
Слепа жена.
слепее | несв.
Станува слеп.
слепец | м.
Слеп човек, што не може да гледа. Слепецот свиреше преубаво на виолина. Пејачи ‒ слепци имало кај нас многу.
слепечки | прид.
Што се однесува на слепец, што е својствен на слепец. Слепечки живот. Слепечка песна. Слепечки замав на раката.
слепечкум | прил.
слепи | несв.
Прави да биде слеп. Убавина што ти ги слепи очите.
слепи се | св.
