слик | м.

слика | несв.

Создава, црта слика со молив, туш, бои и сл. Тој слика мртва природа. Во слободните часови сликам.

слика | ж.

Уметничко дело изработено во боја на платно, хартија, картон, стакло и сл. Слика во масло на платно. Неговата последна слика достигна висока цена.

сликар | м.

Ликовен уметник. Сликар на пејзажи (портрети, мртва природа). Академски сликар.

сликарница | ж.

Просторија, место, дуќан, во која се чуваат или се продаваат слики.

сликарство | ср.

Гранка на ликовната уметност што ги предава, претставува предметите и појавите со помош на бои. Ѕидно сликарство. Средновековно сликарство.

сликовен | прид.

Што е составен од слики, и што содржи слики. Сликовен материјал. Сликовна композиција.

сликовит | прид.

Што е јасен, изразит, живописен; што се претставува, што се прикажува преку слики, што е како слика. Сликовит начин на изразување. Сликовит стил. Сликовит говор. Сликовит приказ. Сликовит предел.

сликовница | ж.

Книга со слики, обично за деца. Имав една стара сликовница со многу животни нацртани во неа. Сликовница со народната приказна мома Злата Позлатена".

слимук | м.