софизам | м.
Привидно уверлив, но погрешен или лажен заклучок.
софист | м.
(истор.) Мислител, филозоф, претставник на носителите на хеленската просветеност.
софистика | ж.
Прибегнување кон заклучоци што доведуваат до заблуда.
софистицира | св. и несв.
Воведе, воведува најсовремени методи и технолошки средства за работа.
софистициран | прид.
За човек ‒ што е многу изграден, што има истанчен вкус.
софистички | прид.
Што се однесува на софист. Софистичка расправа.
Софија | ж.
Главен град на Бугарија.
софра | ж.
Дрвена, ниска, тркалезна маса што служи обично за поставување јадење, храна; трпеза. Полна софра. На Бадник фамилијата се собираше околу софрата.
софралак | м.
(арх.) Платно што се ставало под софрата како заштита од валкање на простирките.
софта | м.
Студент по исламска теологија, ученик во медреса.
