самопочит | ж.
Почит кон самиот себеси. Изгубена самопочит.
самопочитување | ср.
Почитување кон самиот себеси; Самопочитувањето е основа на самодовербата.
самопрегор | м.
Подготвеност на единката да се жртвува себеси за доброто на други или за општо добро. Работеше со самопрегор.
самопрегорен | прид.
Што е подготвен да се жртвува себеси за доброто на другите или за општо добро; самопожртвуван. Самопрегорен активист.2. Исполнет со самопрегор. Самопрегорна работа.
самопрезир | м.
Презир кон самиот себеси. Живееше во самопрезир.
самопрекор | м.
Прекор кон самиот себеси. Растргнат меѓу самопрекорот и самољубието.
самопридонес | м.
Договорен личен придонес што го даваат граѓаните (во пари или во работа) за некаква заедничка цел (изградба на пат, училиште, болница и сл.). Местен самопридонес. Општината организира неколку самопридонеси.
самопризнание | ср.
Признание за сопствената вина, престап и сл. што го дава осомничениот самиот, по сопствена волја. Самопризнанието му ја олесни совеста.
самопрогласи се | св.
Се прогласи самиот себеси за нешто, без почитување на посебно утврдената постапка за тоа. Се самопрогласи за победник.
самопрогонство | ср.
Прогонство на себеси по личен избор. Се казни со самопрогонство.
