сребреникав | прид.

Што во мала мера го изразува својството на сребрената боја. Сребреникава магла. Сребреникави бранови.

сребреница | ж.

Сребрена чаша.

сребрест | прид.

сребри | несв.

Посребрува, дава сјај, боја на сребро. Сонцето ја сребреше мирната вода на езерото. Сланата ги сребреше дрвјата.

сребро | ср.

(хем.) Благороден блескав метал со сивкавобела боја, хемиски елемент; симбол Ag. Топилница на сребро.

сребро- | претс.

Како прв дел од сложен збор значи дека тоа што е именувано со вториот дел од сложениот збор е од сребро или како од сребро, сребресто (обично во поетскиот јазик): сребробел, среброглав, среброкос.

сребробел | прид.

Што е бел како сребро. Сребробела коса.

среброглав | прид.

Што има глава со побелена коса како сребро, среброкос.

среброкос | прид.

Што има коса со боја на сребро.

сребролик | прид.

Што изгледа како сребро, што личи на сребро.