сторно | ср.

Во книговодството ‒ исправање на грешно книжена ставка, пренесување на друга сметка; прекратување, поништување на постапка.

стотен | прид.

стоти | прид.

Редна, бројна придавка од сто. На стотиот километар.

стотина | бр.

Со бројна определба за одредена или за приближна бројност значи сто: (обично членувано) трите стотини, четирите стотини; две-тристотини, седум-осумстотини. Двете стотини ги потрошивме, едната остана. Му позајмил пет-шестотини денари.

стотинка | ж.

Стоти дел од едно цело; стота.

стотица | ж.

Ѕвон на стотици камбани. Продаде стотици оки компири, јаболка. Беа поплавени стотици куќи.

стотка | ж.

Банкнота од сто денари, динари.

стотница | ж.

сточар | м.

Лице што се занимава со одгледување стока. Тука сточарите ја напасувале стоката.

сточарев | прид.

Што му припаѓа на сточар.