стравотен | прид.

Што е многу страшен. Стравотна сила. Стравотен напад на непријателот. Ноќта е долга, темна, тешка, стравотна.

стравотија | ж.

Голем страв. Тој почувствува голема стравотија гледајќи ѝ во очи на смртта.

стравува | несв.

страга | ж.

Тесно место во кошара или на излезот од ограда низ кое се пропуштаат овците и козите пред молзење. Овчарите го втеруваат стадото во страгата и седнуваат со ведрата пред себе да молзат.

страд | м.

Страдање, јад.

страда | несв.

Трпи, пати, трга мака, живее во неподобни услови, се мачи. Таа цел живот страдаше без пари, без топол дом. Нашиот народ страда под јаремот на туѓинецот. Страда за парче леб.

страдален | прид.

страдалец | м.

страдалиште | ср.

Место каде што се страда, каде што настрадале многумина.

страдалник | м.

Тој што страда или што страдал; паталец. Тој бил страдалник за верата. Многу страдалници барале спас на ова место.