стругарство | ср.
Дејност на стругар.
стругач | м.
Оној што струже обработувајќи нешто со тругање.
стругне | св.
Поструже малку или само еднаш. Стругнете ги штициве!
струготина | ж.
Ситен остаток од стругање; струганица. Војниците при јазењето употребуваа струготини од сечени дрва.
струен | прид.
Што струи, што е брз. Струјна река. Струен ветер.
струже | несв.
Прави да стане мазно (нешто), рамни со струг, пила итн. Мајсторот струже со рендето по штицата.
струи | несв.
Тече, се движи како струја. По вените им струи врела крв.
струја | ж.
а) Движење на вода или воздух во определен правец. Дотекле студени струи. Воздушна струја. Подземни струи. б) Движење на големи водени маси, помалку или повеќе површински во езеро, море, океан во определен правец. Голфска струја.
струјоказ | м.
Апарат за мерење на брзината и правецот на струјата во море или река.
струјомер | м.
Апарат што ги мери количеството електрицитет и потрошувачката на електрична енергија.
