тополов | прид.
Што е од топола. Тополов цвет. Тополова гранка. Тополови дрва за бичење.
топоним | м.
Име на место, географско име. Словенски топоним. Топоними од турско потекло.
топонимија | ж.
Целокупност од месни имиња на определена област. Балканска топонимија. Македонска топонимија. Топонимија на Крушевско.
топономастика | ж.
Дел од науката за јазикот што ги проучува топонимите.
топономастичар | м.
Специјалист по топономастика.
топори | несв.
Покажува, истакнува нешто пред некого како закана и сл. Војниците ги топореа пушките и митралезите кон наредените селани.
топот | м.
Шум, звук што се слуша при движење, трчање на коњ. Топот на сурија коњи. Се слушаше топот на коњски копита.
топоти | несв.
Издава, прави топот. Луѓето топотат и вреват по патот. Цела ноќ топотеше по собата. Топотеа топуците по дрвениот под на старата куќа.
топтан | прил.
Сè вкупно, сè заедно, на големо, а не на парче. Тој продава само топтан. Земи ја рибата топтан, ќе ја намалам цената.
топтанџија | м.
Тој што продава или што купува топтан.
