траскотница | ж.

трасне | св.

трат | м.

Вид габа што е прикрепена за стеблото на дрво или на паднато стебло, со одрвенето тело во форма на копито; исушена служи за палење; Fomes fomentarius. Парче трат. Сушен трат. Со кремен го потпали тратот.

трати | св.

Тресне, удри силно од или во нешто. Тој го трати со јуначка сила.

траума | ж.

(мед.) Телесна повреда, рана од удар и сл.

трауматизам | м.

Општо растројство на организмот како последица на трауми.

трауматичен | прид.

Што е исполнет со траума, што предизвикува траума. Трауматичен настан. Морничави, трауматични слики.

трауматолог | м.

Специјалист по трауматологија.

трауматологија | ж.

Наука за лекување на трауми, телесни повреди и душевни потреси.

трауматски | прид.