таложник | м.
Филтер што служи за одделување на водата од горивото и на покрупните механички нечистотии со таложење.
талон | м.
Дел од квитанција (признаница, потврда, хартија од вредност и сл.) кој останува во кочанот по откинување на купоните.
талпа | ж.
Голема, дебела штица. Скелето беше направено од чамови талпи. Ја зема теслата и почнува да делка една талпа.
таљувче | ср.
таљур | м.
тамавќар | м.
тамаќар | м.
Скржавец, стипса. Трговец тамаќар.
тамаќарлак | м.
Скржавштина, скржавост. Тамаќарлакот му го зел умот.
тамам | прил.
Токму, точно по мера, по големина. Чевлите ми се тамам.
тамани | несв.
Уништува со убивање, ловење и сл.; истребува. Норовите ја таманат плашицата.
