темерук | м.

темерут | м.

Молчалив, своеглав, опор човек. Беше скржав на зборови, темерут.

темерутин | м.

Темза | ж.

Река во Велика Британија.

Темишвар | м.

Град во Романија.

темне | несв.

Темнее.

темнее | несв.

Станува темен, потемнува. Небото темнееше. Црвенилото на хоризонтот сè повеќе темнееше.

темни | несв.

темник | м.

Подземен ходник, поткоп.

темникав | прид.

Што е со позатворена, потемна боја. Темникава паларија. Темникава боја.