темелник | м.
Обично во изразот камен темелник со значење: а) Првиот камен при градба. б) (прен.) Основа, темел, суштествен дел на нешто.
темелница | ж.
Образец од чековна уплатница.
темен 1 | прид.
Што се однесува, што припаѓа на теме
темен 2 | прид.
Што е лишен од светлина, неосветлен, мрачен. Темна ноќ. Темна шума. Темна пештера. Темна улица.
теменуга | ж.
темерук | м.
темерут | м.
Молчалив, своеглав, опор човек. Беше скржав на зборови, темерут.
темерутин | м.
Темза | ж.
Река во Велика Британија.
Темишвар | м.
Град во Романија.
