тепач | м.
Насилник, силеџија. Тој е најголем тепач во маалото.
тепачка | ж.
Меѓусебно удирање на две или повеќе лица при кавга, расправија; тепаница. Во дворот настана страшна тепачка.
тепе | ср.
(арх.) Возвишение, ритче, брдо.
тепелак | м.
Тркалест сребрен филигрански украс што го носеле момите и невестите, пришиен на мало црвено капче.
теписон | м.
Фабрички произведена, обично од синтетички влакна подна простирка, која може да се сече и крои според димензијиите на просторијата, според намената.
тепих | м.
Вид дебела подна простирка, исткаена од волна или друг сличен материјал; килим.
тепка | несв.
тепкав | прид.
Што тепка, што пелтечи; што е тешко, испрекинато изговорен. Тепкаво момче. Тепкаво зборување.
тепсија | ж.
Голем, плиток сад за печење. Калаисана тепсија.
тептави | несв.
Тешко изговара некои гласови, зборува испрекинато; пелтечи. Кога зборуваше, тептавеше. Изненаден, тој почна да тептави.
