тепих | м.

Вид дебела подна простирка, исткаена од волна или друг сличен материјал; килим.

тепка | несв.

тепкав | прид.

Што тепка, што пелтечи; што е тешко, испрекинато изговорен. Тепкаво момче. Тепкаво зборување.

тепсија | ж.

Голем, плиток сад за печење. Калаисана тепсија.

тептави | несв.

Тешко изговара некои гласови, зборува испрекинато; пелтечи. Кога зборуваше, тептавеше. Изненаден, тој почна да тептави.

тептиса (се) | св.

Се збуни, се изненади, изгуби присебност. Наеднаш тептиса, како да се скочани.

тер | м.

тера | несв.

а) Управува со запрежна кола. Дедо ја терал колата, а тој одел крај колата пешки. Некој по патот тераше кола и потсвирнуваше. б) Управува со превозно средство; вози. Тој го тераше чунот право кон едно островце среде водата. Тера велосипед. Да не се симнуваме, терај понатаму.

теракота | ж.

Вид керамика – печена глина.

терапевт | м.

Лекар што спроведува одредена терапија, лекар практичар.