тагар | м.

Сад за брашно во форма на мал барабан отворен од едната страна што служи и како мерка за жито (околу 50 кг). Таа донесе еден тагар брашно.

тагари | несв.

Надува, набрекнува. Треската му го тагари мевот.

тагарче | ср.

Вид кожена торба; тагарчик. Овчарите ги наполнија своите тагрчиња со леб.

тагарчик | м.

Вид кожена торба; тагарче.

тагарчица | ж.

тагарџик | м.

таговен | прид.

Што изразува тага, што е исполнет со тага, тажен. Таговни песни. Таговен глас. Таговни дни.

тагува | несв.

Чувствува жал за нешто изгубено, поминато, неостварено. Скришно тагуваше по татковиот дом.

таен | прид.

а) Што се чува како тајна, што е скриен, непознат. Таен влез. Тајна просторија. Таен обожавател. б) Што се одвива крушум, што не е за јавноста; што не им се соопштува на другите. Таен состанок. Тајни преговори. Тајна врска. Тајно гласање. в) Што не е познат, што дејствува кришум од власта, од јавноста. Тајна полиција. Таен агент. Тајна организација.

тажаленка | ж.

Стихови или песна со која се жали за некого или за нешто.