умнина | ж.

умножи | св.

намножи.

умножлив | прид.

Што може да се намножи.

умност | ж.

умнотија | ж.

Умност, памет, мудрост. Личнотија и умнотија колку да сакаш.

умоболен | прид.

Душевно болен. Умоболните ги праќале во манастир.

умоболник | м.

Тој што е умоболен, луд.

умовит | прид.

Што е умен, паметен

умодавец | м.

Тој што дава ум на другите, што се прави многу паметен.

умолен | прид.

Што е молбен, што е упатен со молење. Умолно ја наведе главата и ја подаде раката.