унција | ж.
Мерка за тежина на лекови, благородни метали и сл.
уортачи | св.
Направи ортак некого.
уочи | св.
уочлив | прид.
упад | м.
Насилен влез, продор во некој простор, територија, средина. Упад на терористи на територијата на нашата земја. Упад на турскиот башибозук. Упад на непријателска патрола во мирното село.
упадлив | прид.
Што се забележува веднаш, што паѓа во очи. Упадливи разлики. Упадливи очи. Облеката го правеше поупадлив.
упадне | св.
Влезе одненадеж или насила негде, во некое место или територија. Полицијата упадна во станот. Непријателот упадна на слободната територија.
упадок | м.
Пропаѓање, назадување. Упадок на писменоста во тоа време. Бројот на дуќаните се менувал во зависност од тоа дали градот бил во економски подем или упадок.
упат | м.
Документ со кој пациентот се упатува на преглед. Го предаде упатот на шалтерот. Докторот му напиша упат за интернист.
упатен 1 | прид.
Што добро ги познава нештата, што знае, што умее. Тој е добро упатен во таа работа.
