унца | ж.

унција | ж.

Мерка за тежина на лекови, благородни метали и сл.

уортачи | св.

Направи ортак некого.

уочи | св.

уочлив | прид.

упаѓа | несв.

упаѓач | м.

Тој што прави упади.

упад | м.

Насилен влез, продор во некој простор, територија, средина. Упад на терористи на територијата на нашата земја. Упад на турскиот башибозук. Упад на непријателска патрола во мирното село.

упадлив | прид.

Што се забележува веднаш, што паѓа во очи. Упадливи разлики. Упадливи очи. Облеката го правеше поупадлив.

упадне | св.

Влезе одненадеж или насила негде, во некое место или територија. Полицијата упадна во станот. Непријателот упадна на слободната територија.