угледа се | св.
Земе некого или нешто за пример. Тој се угледал на соседот, па и тој купил телевизор. Угледај се на сестра ти!
угледен | прид.
Што има углед, авторитет, што е почитуван, ценет. Угледен професор. Угледен граѓанин. Угледна фамилија. Угледни личности. Угледно списание.
угледник | м.
Тој што има углед, што ужива углед, прв во својата средина. Нашите угледници реагирале на ваквите случувања. Општествената позиција што ја зазема овој наш угледик е на доста високо ниво.
угнетен | прид.
Што е угнетуван, експлоатиран. Угнетени народни маси. Угнетен наемник.
угнетува | несв.
Врши насилство, силен, груб притисок, потиска, експлоатира. Тој ја угнетуваше жената. Окупаторот го угнетуваше населението.
угнетувач | м.
Тој што угнетува, што експлоатира. Вековни угнетувачи на народот.
угоден | прид.
Што е пријатен за сетилата, што носи чувство на задоволство. Угоден живот. Угодна постела. Водеа угоден разговор.
угоди | св.
Направи нешто по нечија желба. Таа прави сè да му угоди на мажот. Девојката се растрча да му угоди. Тој знае да ѝ угоди на својата сакана.
угодлив | прид.
Што сака да им угодува на луѓето. Угодлива продавачка. Угодливо момче.
угодник | м.
(црков.) Тој што е посветен на бога, праведник, светец. Божји угодници.
