физиолошки | прид.

Што се однесува на физиологијата како наука.

физиономија | ж.

Лице, цртите на лицето, изглед на лицето. Непозната физиономија. Прекари настанати по физиономијата на човекот. Продуховена физиономија.

физиономист | м.

Тој што се занимава со физиономијата на луѓето, што може по физиономијата да го открие карактерот на човекот.

физиотерапевт | м.

Специјалист по физиотерапија.

физиотерапија | ж.

Начин, метода на лекување со физички средства (светло, топлина, вода, струја, масажа, магнет, механички направи и др.).

физичар | м.

Специјалист по физика.

физички | прид.

Што се однесува на физиката како наука, на појавите и процесите со кои се занимава физиката. Физички закони и појави. Физичка лабораторија.

фијакер | м.

фијакерист | м.

Тој што управува со фијакер.

фијаско | ср.

Голем, целосен неуспех. Доживеа фијаско. Семејно фијаско.