храни | несв.

Дава храна некому, помага да се храни некој неспособен или болен. Мајката го хранеше детето. Болниот го хранеа со сила. Добитокот редовно го хранеа и поеја. Кокошките ги хранеа со природна храна.

хранилиште | ср.

(арх.) Место каде што нешто се чува.

хранилка | ж.

Сад или определено место каде што се става, дава храната. Автоматска хранилка. Хранилка за пилиња.

хранител | м.

Тој што храни некого или нешто. Стана хранител на залутаното срнче.

хранителен | прид.

Што служи за храна; прехранбен. Хранителен производ.

храница | ж.

хранлив | прид.

Што содржи определено количество корисни материи за организмот. Хранлива вредност. Хранливи состојки. Хранливи материи. Супата е хранлива. Здрави и хранливи производи.

хранопровод | м.

Орган во вид на цевка низ кој поминува храната од устата до желудникот.

Хрватска | ж.

Држава во Европа.

хрема | ж.

Воспаление на слузницата на носот; настинка.