штрингла | ж.
Снопче, чиле, клубе, клопче; конец за плетење замотан, свиен на посебен начин. Пет штрингли црвена волница. Зеде по една штрингла од сите бои.
штрих | м.
Црта, линија. Палто со тенки штрихови.
штрк | м.
Преселна птица со долг, црвен клун и долги, црвени нозе; Ciconia alba. Штрковите заминаа. На врвот од стеблото имаше легло на штркови.
штрка | несв.
штркал | м.
штркел | м.
Вид мува што ги напаѓа говедата, говедски штркел; Hipoderma bovis.
штркла | ж.
Висока жена или девојка, претерано висока. Штркла низаедна.
штркле | ср.
За човек нагласено слаб со долги тенки нозе како штрк. Сите браќа беа штрклевци. Најмалиот син беше возгордеано штркле.
штрклее | несв.
Панично бега од штркел. Штрклее добитокот.
штрклест | прид.
Што е нагласено тенок, висок и слаб, со нозе како на штрк. Штрклести нозе. Штрклеста снага. Штрклест врат. Штрклесто момче.
