шумарка | ж.

шумарник | м.

шумарски | прид.

Што се однесува на шумарШумарско куче. Шумарска куќа.

шумарство | ср.

Стопанска, индустриска и научна гранка која се занимава со одржување, одгледување, заштита, користење и управување на шумите.

шумарува | несв.

Врши дејност на шумар. Тој шумаруваше во истата општина.

шумее | несв.

Испушта звук – шум. Горите шумеат.

шумен | прид.

Што нагласено испушта шум, што шуми; бучен. Шумна гора. Шумна река. Шумни водопади.

шуменица | ж.

Душек направен од шума. Спиеше во шатор на шуменица.

шумечки | прид.

Шумлив, што прави, што испушта шум; шумлив. Шумечки таблети. Шумечки пијалак.

шуми | несв.

Испушта, издава шум. Во долината шуми надојдено поточе. Шумат брезите. Шумеа лисјата во налетот на ветрот.