ќебапчиски | прид.
Што се однесува на ќебапчија. Ќебапчиски дуќан.
ќебе | ср.
Покривка изработена од волна или од некој друг сличен материјал. Легна и се покри со ќебето преку глава.
ќебест | прид.
Што прилега на ќебе. Ќебеста постава.
ќедер | м.
Штета, несреќа. При првите пушки се разбегаа и никаков ќедар не направија.
ќезап | м.
Азотна киселина.
ќеиф | м.
ќела | ж.
Место на главата каде што испаѓала косата, теме без коса. Малкуте влакна му ја покриваа ќелата.
ќелав | прид.
Што е без коса, што има ќела. Низ вратата се покажа една ќелава глава.
ќелави | несв.
Станува ќелав. Рано почна да ќелави.
ќелавко | м.
Тој што е ќелав.
