барз | прид.

Назив за коза или за овца со бели пруги по главата или по телото.

враг | м.

Според верските претстави, натприродно суштество што е олицетворение на злото; ѓавол, сатана.

атом | м.

(физ. и хем.) Најмал дел од еден елемент што го задржува неговиот хемиски идентитет, составен од јадро и од електрони. Атомот го држат кохезиски сили. Молекулата е составена од атоми.

вран | прид.

Што има сјајна црна боја. Вран коњ. Врана коса.

жган | м.

луња | ж.

Големо невреме, силен студен ветар со дожд или снег; бура. Беснееше луња со ветар и дожд. Снежна луња.

лупа | несв.

бари | несв.

Вари малку, до извесен степен. Баба ми бари пиперки секоја година.

врат | м.

(анат.) Дел од телото кај човекот и животните што ја поврзува главата со трупот. Таа си играше со свирчето што ѝ висеше на вратот. Гуските ги издолжуваа вратовите.

жари | несв.

Гори, пече, доведува нешто во состојба на жар. Ковачот ја жареше косата за да ја клепа.