затвор | м.

Место, зграда каде што се затвораат осудени лица заради издржување казна. Воен затвор. Истражен затвор. Градски затвор. За ова се оди во затвор.

затвори

Зборот е поврзан со:

затвори | св.

Направи да не може да се излезе од (или да се влезе во) некаква просторија или заграден простор, да не може да се помине; отвори. Затвори врата. Затвори порта. Затвори прозорец.

затворен | прид.

Глаголска придавка од затвори.

затворач | м.

Подвижен дел, механизам на огнено оружје што служи за затворање на куршумот во цевката, за истрелување и за исфрлање на празните чаури. Го чистеше затворачот на пушката.

затворат

Зборот е поврзан со:

затворало | ср.

дозатвори | св.

Затвори нешто сосема. Чуварот ја дозатвори портата.

затворник | м.

иззатвори | св.

Затвори сè, со ред, затвори многумина, сите до еден. Ги иззатворија сите слаткарници во градот.