кас | м.

Лесно, рамномерно движење на коњ побрзо од одење, а побавно од трчање. Коњот оди со рамномерен кас.

каси

Зборот е поврзан со:

каса | несв.

Гризе со заби, боцка со осило, оставајќи трага, рана. Исплашена ги праша дали кучето каса. Се бранеше од инсектите што летаа и касаа. Таа ги касаше своите усни.

каса | ж.

а) Кутија или шкаф, обично од метал за чување на пари и други скапоцености. Ја отвори железната каса во која чуваше злато, меници, накит и други скапоцености. б) Направа во којашто се регистрира наплатата од одделни продукти, се пресметува вкупниот износ и се издава белешка. Фискална каса.

касап | м.

Тој што се занимава со колење на добиток и со подготовка на месо.

касај | м.

каско | ср.

Обично во составот каско-осигурување – целосно осигурување на возило од сите ризици.

касен | прид.

касач | м.

Тој што зајадува, навредува, боцка некого со зборови; зајадливец.

каска | несв.

Се движи со кас.