зелник | м.
Комат, пита со некој вид зелје. Тепсија зелник. Вкусен зелник. Зелник со спанаќ.
зема | несв.
зембиљ | м.
Вид плетена торба, обично за на пазар. Сламен зембиљ. Земи го или зембиљот или кошницата.
земе | св.
Фати, подигне, прибере со рацете. Ги зеде книгите од масата и излезе. Земи ја чашата.
земен | прид.
Што е од внатрешноста на земјата. Земен гас. Земни длабочини.
земичка | ж.
Вид мало тркалезно лепче од киснато тесто. Мека земичка. Земичка со сусам.
земја | ж.
(само едн.) Една од планетите во Сончевиот систем, Земја, планетата на која живееме.
земјак | м.
Тој што е од ист крај, од иста земја или држава со некој друг. Земјак си ми, еден вид, да речеме, блиски пријатели.
земјан | прид.
Што е направен од земја.
земјанин | м.
(книж.) Жител на некоја земја.
