ѕидоса | св.

Направи ѕид, огради со ѕид. Ѕидарите ѕидосаа. Мајсторот ѕидоса дел од оградата.

ѕин! | изв.

За подражавање на краткотраен звук со висок тон (обично се повторува повеќе пати со извикот – ѕан); Чашите ѕвечат ѕин, ѕин! Ѕин, ѕан, ѕин, ѕан, поѕвонуваше клопотарецот од овенот.

ѕинѕурка | ж.

ѕипа | несв.

Пеливанот ѕипа како елен.

ѕирка | ж.

Отвор, процеп, мала пукнатина на ѕид, на врата, на дрвена ограда и сл.; проѕирка. Нигде ѕирка ни проѕирка. Низ ѕирката од вратата гледаше во собата.

ѕирка | несв.

Гледа низ мал отвор. Децата ѕиркаа во собата низ клучалката.

ѕирне | св.

Погледне низ мал отвор. Тој ѕирна низ малиот процеп на ѕидот.

ѕитче | ср.

Ниски, тенки ѕитчиња.

ѕрнѕурка | и.

(арх.) Дел од накитот во носијата, сребрен украс за на глава, синџир со ситни пари што се спушта над челото.

ѕрцала | и.