изодбере | св.

Одбере многу, во доволна мера. Изодбравме подароци за невестата.

изодврзе | св.

Одврзе сè што требало да се одврзе.

изоди | св.

Помине со одење (некој) пат, терен и сл. Селаните едвај го изодија патот од селото до градот. Изодевме десетина километри од патот и седнавме да се починеме.

изолатор | м.

Материјал што не спроведува електрична струја.

изолација | ж.

а) Одвојување од околината, спречување на секаков контакт со определена средина; осамување. Последните години од својот живот тој ги помина во целосна изолација од надворешниот свет. б) Спречување, забрана на секаков контакт со општествената средина поради лишување од слобода. Тој беше осуден на изолација на островите. в) Одвојување на болните од здравите без можност за контакт (во случај од заразни болести и сл., епидемија). Доби решение за изолација.

изолационен | прид.

изолационизам | м.

Политичка струја која има за цел затворање во национални рамки, воздржување од меѓународна активност.

изолациски | прид.

Што се однесува на изолација, што служи за изолација. Изолациски слој.

изолира | св. и несв.

а) Оддели, одделува некого од дадена средина, спречувајќи ги неговите контакти, врски, односи со неа. Новодојдените ги изолираа од другото население. б) За луѓе и животни (најчесто во врска со некоја болест). Сите заразени од жолтица лекарите ги изолираа од другите болни во една посебна барака.

изолиран | прид.

Одвоен од другите, од средината. Тој живее во едно изолирано место надвор од градот. Изолираните животни ги прегледуваа секој ден.