бедевија | ж.

Кобила од арапска раса.

бедем | м.

Висок, дебел ѕид, насип околу тврдина, град и др. Од височините на бедемот стражарите гледале што се случува во дворот. На бедемот од пристаништето бранови се разбиваат со зовриена пена.

беден | прид.

Тој што нема доволно средства за живот; сиромав. Уште како дете татко ти мораше да печали за да ја издржува својата бедна мајка. Имаше во него место и за бедната питачка. Беше родена во бедно семејство.

беди | несв.

Обвинува, клевети. Тој ги бедеше луѓето дека му украле нешто.

бедник | м.

Тој што е во немаштија, сиромав. Пред мене изигруваше милионер, а тој бил најобичен бедник.

бедничок | м.

Дојдов по маката на еден бедничок.

бедотија | ж.

бедрен | прид.

Што се однесува на бедро. Бедрена коска.

бедреница | ж.

Една од трите карлични коски во која е вглавена бедрената коска.

бедро | ср.

Надворешниот горен дел од бутот од коленото до трупот. Мускулите на бедрата му играа поради качувањето по угорницата.