крајчец | м.
крак | м.
(дијал.) Нога. Крастата се ширеше по краците над колената.
крака | несв.
За кокошка – испушта глас, се огласува. Кокошките уплашено кракаа.
кракат | прид.
Што има долги нозе. Види го каков е кракат.
кракел | м.
Кука, ченгел.
кракле | ср.
Тој што има долги нозе. Што гледа во тоа кракле?
краклест | прид.
Што е со долги нозе. Краклест човек.
Краков | м.
Град во Полска.
крал | м.
Највисока наследна титула на монарх во некои држави, тој што ја носи таа титула.
кралица | ж.
Жена владетел во монархија; крал Ја устоличија за кралица.
