крв | ж.
Црвена течност што тече низ крвните садови на човекот и животните и ги обезбедува хранењето и размената на материите во клетките. Артериска крв. Крв од вена. Му тече крв од носот.
крвав | прид.
Што е од крв, во што има крв, што е со крв, што крвави. Крвава флека. Крвава вода. Крвави раце. Крвава рана. Крвав завој.
крвави | несв.
Губи крв од себе со истекување. Му крвават непцата. Жената многу крвавела.
крвавица | ж.
Вид колбас од свински ситнеж и засирена крв. Крвавиците беа убаво испржени.
крвен | прид.
Што се однесува на крв. Крвни садови. Крвна плазма. Црвени крвни зрнца. Крвна група. Крвен притисок. Крвен излив.
крви се | несв.
Се тепа, крваво се кара со некого. Со години се крвеа за наследството.
крвјоса | св.
Окрвави, се облие со крв. Му го крвјоса увото на коњот.
крвјосан | прид.
Што е окрвавен, што е зацрвенет. Крвјосано сечило. Крвјосани очи. Крвјосано сонце.
крвник | м.
Тој што извршил убиство; убиец. Крвникот со меч го уби старецот.
крвников | прид.
Што му припаѓа на крвник. Крвникова рака.
