лут | прид.
Силно гневен, раздразнет, налутен. Си идел дома лут. Лут е на брат му.
лута | несв.
Оди без цел, скита. Лута по улиците на градот. Лутаа сами во ноќта.
лутеница | ж.
Вид зимница од печен сечкан пипер, варени домати, лук и магдонос и цели лути пиперчиња.
лутеран | м.
Приврзаник на учењето на Мартин Лутер, основачот на германската реформистичка, протестантска црква.
лутеранство | ср.
Протестантска вероисповед.
лути 1 | несв.
Пржи, гори, пали (на јазик, на кожа, на очи). Пиперките што ги лупев денес лутат. Од овој кромид очите многу ми лутат.
лути 2 | несв.
Прави некого лут; предизвикува кај некого лутина, гнев, бес. Го лути уличната врева. Недисциплината најмногу го лутеше наставникот.
лутина | ж.
Лут вкус. Се закашла од лутината на пиперките. Го изгоре лутината на ракијата.
лутица | ж.
Општ назив за отровна змија.
лутиче | ж.
Билка со златножолт цвет што расне по влажни места, ливади и пасишта; Ranunculus.
