меси | несв.
Подготвува тесто од брашно, вода и др. со гмечење. Меси леб. Меси пита. Меси колачи.
месија | м.
(рел.) Спасител испратен од Господ.
месијанизам | м.
Верување во некои религии дека ќе дојде Месија испратен од Бог и ќе ги спаси луѓето.
месинг | м.
Легура од бакар и цинк.
месингов | прид.
Што е направен од месинг. Месингови садови.
меслест | прид.
месници | и.
Времето од Божиќ до сирната недела, пред велигденскиот пост, кога се јаде месо.
месност | ж.
Место, населба, предел, крај. Месноста беше густо населена.
месо | ср.
Мускулно ткиво на човек или животно што ги покрива коските.
месојад | м.
Животно што се храни со месо од други животни