бледозелен | прид.
Што е зелен со бледа нијанса. Бледозелен папрат. Бледозелена рамка. Бледозелено лисје. Бледозелени очи.
бледолик | прид.
Што е со бледо лице. Средовечен бледолик човек. Бледолика девојка. Бледолико момче. Бледолики жители.
бледосин | прид.
Што е син со бледа нијанса. Бледосина светлина. Чисто и бледосино небо. Бледосини очи.
бледоцрвен | прид.
Што е црвен со бледа нијанса. Бледоцрвен оган. Бледоцрвена коса. Бледоцрвена патека.
блее | несв.
За овца, јагне – испушта карактеристичен глас. Јагнето блее. Во трлото блееја овците.
блека | несв.
Блекаат јагнињата.
блекне | св.
За овца, јагне – испушти карактеристичен глас. Белото јагне блекна два-три пати.
бленда | ж.
Уред со кој се регулира количеството светлина што доаѓа низ објективот на фотографскиот апарат, микроскопот или рендгенскиот апарат.
блеска | несв.
Силно сјае, силно свети, одразува силна светлина, силен сјај. Августовското сонце блескаше. Во полутемнината блеска месечината. Блеска златниот медал. Езерото блеска со стаклест отсјај.
блескав | прид.
Што блеска, многу сјаен. Блескав сјај. Блескав ден. Блескав меч. Блескава светлина. Блескаво небо. Блескаво сечило. Блескаво сребро.
