обвие | св.
Завие, замота со нешто. Таа ми ја обви половината со волнен појас. Раната му ја обвија со тенко платно. Калемот го обвил со восок.
обвинение | ср.
(разг.) Припишување вина некому, обвинување некого за нешто. Лажно обвинение.
обвинет | прид.
Глаголска придавка од обвини.
обвини | св.
Припише, фрли вина на некого за нешто. Тој ги обвини другарите за неискреност. Таа го обвини дека ѝ го урива авторитетот пред децата.
обвинител | м.
Тој што во име на државата обвинува некого пред судските органи. Јавен обвинител.
обвинителен | прид.
Што содржи обвинение, што обвинува. Обвинителен акт. Обвинителен процес.
обвинителство | ср.
Државен орган што има должност да ја заштитува и контролира исправноста на работата на сите државни органи и организации и да ги гони извршителите на кривични дела. Јавно обвинителство.
обвинување | ср.
Глаголска именка од обвини. Таа немаше одговор на неговите обвинувања.
обвинувач | м.
Тој што обвинува некого. Лажен обвинувач.
обвиснат | прид.
Што е олабавен, што виси. Обвиснати гради.
