обезличи | св.

Направи да стане безличен, отстрани, одземе обележје на индивидуалност, на личност. Неговото убаво лице беше обезличено од пијанството. Таквиот општествен систем ќе ги обезличи талентираните поединци.

обезличувачки | прид.

Што обезличува некого или нешто. Обезличувачки обиди.

обезнадежи | св.

Одземе надеж, лиши некого од надеж. Лошата здравствена состојба на детето ги обезнадежи родителите.

обезоружен | прид.

Што е лишен од оружје, што е без оружје. Обезоружена војска.

обезоружи | св.

Одземе оружје од некого, лиши некого од оружјето што го имал; разоружи. Тие ги обезоружија заробените непријателски војници.

обезрожува | несв.

Отсранува рогови кај некои домашни животни.

обезумен | прид.

Што е луд, побудален. Обезумен старец.

обезуми | св.

Одземе некому способност за расудување; полуди, збудали некого. Сакаше да го обезуми старецот и да му ги украде парите.

обелее | св.

обележи | св.

Стави белег, знак на нешто, означи, маркира нешто. Вчера ги обележаа пешачките премини на новата улица. Тој ги обележа меѓите на нивата.