облага (се) | несв.
облагне | св.
Стане блажникав. Грозјето облагнало малку.
облагороди | св.
Направи некој да стане поблагороден, подобар во морален поглед. Мајчинството ја облагороди нејзината душа. Таа ја облагороди неговата личност.
облажи | св.
Направи нешто да биде благо; заслади. Тој ја згреа ракијата и ја облажи со едно лажиче шеќер.
облази | св.
Остави траги, црвенило (обично од некаков инсект). Имаш црвени траги по грбот, сигурно те облазила гасеница. Пајак ми ја облази ногата.
облак 1 | м.
Згустена водна пареа во атмосферата што предизвикува врнежи. Градоносен облак. Темни облаци. Сонцето се скри зад облаците.
облак 2 | м.
Штица што се наоѓа на предниот дел од самарот. Ортомата ја заврза за облакот од самарот.
облака | несв.
облакодер | м.
облакти се | св.
Се потпре со лактите на нешто. Тој се облакти на масата.
