рамка | ж.

Посебно изработена летвичка, метална или пластична лајсна со која се опкружува по рабовите и се заштитува нешто (слика, огледало, стаклена површина, очила итн.). Сребрена рамка. Дрвена рамка. Огледало во рамка. Фотографии во убави рамки. Сребрени рамки за очила. Очила со црни рамки.

рамковен | прид.

Што припаѓа, што се однесува на рамка. Рамковни украси. Рамковна позлата.

рамнач | м.

Дел од машина за обработка на почвата, за рамнење на почвата. Почвата ја обработувавме со брана или со рамначи. Монтиран рамнач.

рамни | несв.

Прави нешто да стане рамно или мазно, зарамни, израмни, намести со рамнење. Работниците го рамнеа патот со машини. Девојката го рамнеше здолништето. Со наводените раце ја рамнеше косата.

рамнило | ср.

рамнина | ж.

Земјина површина, предел без ридови и долови или со ненагласена брановидна почва. Котлинска рамнина. Плодна рамнина. Песочна рамнина. Водна рамнина. Зелена рамнина.

рамнинка | ж.

Мала ледина, лединка, чистинка. Излеговме на една рамнинка обрасната со полско цвеќе. Застанавме на рамнинката. Во полето место ниви запустени рамнинки.

рамнител | м.

Во христијанската религија, тој што исправува, управува, дотерува, што израмнува, регулира нешто. Господ рамнител. Свети Петар е рамнителот кому треба да се поклониме.

рамница | ж.

рамничар | м.

Тој што живее во рамнина, во рамнински крај. Сточарите рамничари се навикнати на таков живот.