ранак | м.
Прво дете што се раѓа порано. Тој е ранак, се роди на седум месеци. Ранаците обично се машки.
ранг | м.
Звање, степен, чин во хиерархија. Висок ранг. Понизок ранг. Ранг на министер.
рангира | св. и несв.
Постави, поставува според ранг, определи, определува ранг. Жирито ги рангираше мелодиите и ја избра најдобрата. Учениците беа рангирани според успехот.
Рангун | м.
Главен град на Мјанмар.
рандеву | ср.
Состанок, обично љубовна средба. Моето прво рандеву пропадна.
рандман | м.
Сооднос, принос, приход добиен од сировината во вид на фабрикат или на полуфабрикат (обично во рударството и во прехранбената индустрија). Со машинската преработка на грозјето се добива поголем рандман на шира. Рандманот од оваа сорта говеда е висок.
раненик | м.
Посвоеник, посвојче. Таа го чуваше својот раненик од бебе. На крајот си зедоа раненик.
ранет | ж.
Лице на кое му е нанесена рана. Ранетите ги сместија во најблиската болница. Ранетиот се освести и прозборе. Ранетата не зборуваше и не помнеше ништо
ранет | прид.
Што има, што добил рани, телесни повреди. Ранети војници. Тројцата беа тешко ранети. Ранети птици. Ранет волк. Ранета срна. Ранет со нож.
ранец 1 | м.
Вид лоза. Ранецот успева во Кавадаречко.
