ранец 2 | м.
Еден вид специјална торба, чанта со ремени отстрана што се носи нарамена на грб; Планинарски ранец. Војнички ранец. Училишни ранци.
ранешен | прид.
ранжир | м.
Распоред, разместување, средување според определени мерила, критериуми, потреби. Тој врши ранжир на книгите во библиотеката. Изврши ранжир на вагоните во композицијата.
ранжира | св. и несв.
Распореди, распоредува, размести, разместува нешто; Таа ги ранжира книгите и старите списи. Два часа ги ранжира железничките вагони.
ранжирен | прид.
Што се однесува на ранжир. Ранжирен погон. Ранжирна станица.
рани 1 | св.
Нанесе некому рана. Неа ја ранија во десната рака. Тие смртно го ранија момчето.
рани 2 | несв.
Станува рано наутро; порани, подрани. Рано ми ранила млада невеста.
рани 3 | несв.
ранина | ж.
Многу рано наутро, пред зора. Прва ранина.
раница | ж.
Специјална торба за храна и сл. што се носи на рамо; Полна раница. Празна раница. Носеше раница со храна на грбот.
