сталеж | м.

(истор.) Еден од трите општествени слоеви во феудалното општество (благородништво, свештенство, граѓанство) што се изделувале со своите наследни права и должности.

стален | прид.

Сталинград | м.

Поранешно име на Волгоград, Русија.

сталка | ж.

сталожен | прид.

Што е смирен, спокоен. Сталожен сосед. Сталожен чекор. Сталожена мисла.

сталожи се | св.

За течност ‒ се стаи.

стамболка | ж.

Општ назив за некои видови овошје и за нивните плодови (јаболко, круша, слива).

стамен | прид.

Цврст, издржлив; јак, непоколеблив, скромен. Стамен домаќин. Стамена мома.

стампедо | ср.

Вртоглаво бегање на исплашен добиток во голем број.

стан | м.

Дом за живеење од неколку простории сместени на кат. Двособен стан. Наместен стан. Нови станови. Тој купи два стана на вториот кат.