див | прид.
За животно – што живее слободно во природата, што не е припитомен. Диви животни. Дива свиња. Див зајак.
диван | м.
Отоман, канабе, софа. Стар диван. Легна на диванот.
диван | прил.
Простум. Стои диван пред свекрвата.
дивее | несв.
Беснее, се однесува непристојно, како дивјак. Демонстрантите дивееја по улиците.
дивергентен | прид.
Различен, противставен, различно насочен; Дивергентни тенденции. Дивергентна компонента. Балканскиот јазичен сојуз е резултат на конвергентен и дивергентен развој.
дивергенција | ж.
Раздвојување.
дивергира | св. и несв.
Се размине, се разминува, се оддалечи, се оддалечува еден од друг. Дивергираат од главната тема.
диверзант | м.
Човек што врши диверзија, учесник во диверзија. Група од шестмина диверзанти.
диверзија | ж.
(воен.) Самостојна воена операција со цел да се одвлече вниманието на непријателот од главното боиште. Со диверзијата ќе го одвлечеме вниманието на непријателот.
дивеч | м.
Диви животни што се ловат (обично оние чие месо се јаде). Крупен дивеч. Пердувест дивеч. Печен дивеч. Месо од дивеч. Кожа од дивеч. Ловиште на дивеч.
