додатен | прид.
Што се додава, што е уште некој дел, елемент кон нешто што е целосно; дополнителен. Додатни делови. Додатна опрема.
додаток | м.
Тоа што се дава кон нешто за да го дополни, да го подобри и сл. Како додаток во јадењето се ставаат неколку зачини.
додвори се | св.
Стекне нечија наклонетост, заработи нешто со умилкување, ласкање, вршејќи различни услуги, со понизно однесување. Гледаше секогаш да му се додвори на директорот.
додворнички | прид.
Што има својство на додворување. Соработниците веднаш му го отстапуваа своето место со додворничка насмевка.
додворувач | м.
Лице што се додворува за да стекне нечија наклонетост. Таа имаше многу додворувачи кои на секој начин сакаа да ја освојат.
додворувачки | прил.
На услужлив, внимателен, љубезен, учтив начин. Таа додворувачки му се насмевна, но не му одговори на прашањето.
додеаност | ж.
Здодевност, досада.
додевен | прид.
Што е здодевен, досаден. Ги изморуваше исчекувањето на блиските во вечерните молитви и додевните празнични утра.
додее | св.
Стане здодевен, неинтересен, предизвика чувство на здодевност, монотонија. Си додеавме еден на друг, се знаеме напамет еден друг, нема ништо ново да се каже.
додека | сврз.
Во временски зависносложени реченици, дури. а) За поврзување истовремени дејства. Додека била млада, била убава. б) Заедно со да и со не за ограничување на дејството. Додека не те викнат, немој да влегуваш. Додека да дојдеме, сѐ да сте завршиле.
