жапче | ср.

Дем и хип. од жаба.

жар | ж.

Вжештени остатоци од согорување на дрво, јаглен и сл., без пламен и чад. Пастрмка на жар. Го извади жарот од печката. Некој со вода ги полеваше жарјето во мангалот.

жаргон | м.

Говор на луѓе од иста професија, сталеж или социјална група кој содржи посебно карактеристични зборови, изрази и условни, изместени значења на зборови надвор од општоусвоената терминологија и од нормите на стандардниот јазик.

жаргонизам | м.

Збор или реченица својствени на некој жаргон.

жардиниера | ж.

Голем сад за цвеќиња и за други украсни растенија (обично во градина, парк или во голема просторија).

жари | несв.

Гори, пече, доведува нешто во состојба на жар. Ковачот ја жареше косата за да ја клепа.

жариште | ср.

Место каде што се наоѓа жарот. Во жариштето имаше многу жар. Од колибата беше останало само пламнато жариште.

жарка | несв.

жаровит | прид.

Што се однесува на жар, што е како жар. Езерото беше облеано со жаровито црвенило.

жароса | св.

Претвори во жар, изгори. Огнот ги жароса дрвјата.