заболување | ср.

Болка. Ги триеше очите до заболување.

заборав | м.

Состојба на губење, на престанување на паметењето, на сеќавањето за некого или за нешто; заборавање. Времето донесува заборав. Тој зачувал од заборавот голем број песни и приказни.

заборавен 1 | прид.

Што е занесен, што е како изгубен. Целиот е заборавен.

заборавен 2 | прид.

Што заборава;

заборавеник | м.

Лице што лесно или брзо заборава, што не памети добро; занесеник. Не сакам да имам ништо со тој заборавеник.

заборави | св.

Пропушти да направи нешто. Заборавил да дојде. Заборави да ја затвори вратата. Јас се заприкажував и заборавив да те поздравам.

заборавлив | прид.

Што е расеан, што не памети, што лесно заборава. Беше стар и заборавлив.

забори | св.

Почне да соборува, да кутина некого. Му се доближи од зад грб и го забори.